Beste kaderdokters,
Jullie hebben van mij nog het e.e.a. tegoed.
Nog even terug naar 14/3.
Volgens het oorspronkelijke dagschema had ik mijn “terugblik van het afgelopen jaar” ’s morgens gepresenteerd.
Met het aangepaster schema was ik pas aan het eind van de dag aan de beurt. Terwijl ik ondertussen al die enthousiaste verhalen van jullie aanhoorde, kreeg ik sterk het gevoel mijn presentatie te moeten aanpassen.
Dus toen mij linker hemisfeer jullie probeerde uit te leggen hoe belangrijk het inzicht in de dynamiek van de proximale carpalia is, was mijn rechter hemisfeer mijn “terugblik”aan het herschrijven.
Een beetje dyslect kan dat , maar viel wel tegen vandaar een wat chaotisch verhaal.
Het echte verhaal is dat ik me niet kan vinden in de eindtermen waar een kaderarts aan moet voldoen. Een kaderarts DM of COPD is veel theorie en goed op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen. Bij het bewegingsapparaat komt daar nog veel meer bij kijken, nml veel meer doen, snappen en inzicht hebben in de dynamiek. Dat laatste heb ik erg gemist. Natuurlijk is de “wetenschappelijke benadering” belangrijk, maar schoot naar mijn gevoel z’n doel voorbij en bleef het “waarom precies” in de mist hangen.
Voorbeeld: voetballer met kuitblessure.
Volgens de wetenschap werkt excentrische training beter van concentrische….. fijn, echter ik wil weten waarom.
Kan hij niet meer lopen, maar wel op zijn tenen staan, is het alleen een PEC probleem, dus werken aan de lengte, = excentrisch trainen. Kan het niet lopen en niet op tenen staan is ook de SEC erbij betrokken, dus eerst excentrisch, daarna, of al snel erbij concentrisch.
Ik heb daar geen rtc’s voor nodig want de fysiologie is nu eenmaal zo en niet anders.
Nog een recente over de pols.
Volgens onderzoeken/ ervaring, blijkt het SL-ligament het meest te zijn aangedaan…..fijn.
Als je bij een MRI van de pols sagittaal van radiaal naar ulnair kijkt, de gewrichtsvlakken tussen de distale en proximale rij in kaart brengt, er een beetje goniometrie ( je weet wel sinus, cosinus en tangens) op los laat, de vector bepaald bij een denkbeeldige kracht van bijv. 10 kilo, dan snap je meteen dat het niet anders kan dat het SL-lig het eerst sneuvelt.
Kortom ik wil andere dingen weten dan waar de kaderopleiding voor staat.
Het afgelopen jaar heb ik weinig nieuwe zaken gehoord van de “experts” . meestal op huisartsen niveau of soms zelfs minder. De presentaties van jullie waren vernieuwend, veel nieuwe dingen geleerd, maar altijd was de tijd te krap om er eens goed over door te praten.
De Combel heb ik ingevuld en verreweg het meeste doe ik al meer dan 10 jaar. Niet alle projecten lopen soepel, ik schijn soms nogal drammerig te zijn, maar dat komt wrs omdat ik weet wat ik wil en daar is niet iedereen het mee eens.
De relatie met groepsdocenten, prima, maar ik had wel het idee dat iedereen het erg druk heeft en dit er maar net bij kan. Dit geld ook voor mijn clustergroep. Prima kerels, gezellige effectieve bijeenkomsten, maar….. probeer maar eens een bijeenkomst te regelen. Iedereen heeft drukke agenda’s. Dit vond ik erg jammer. Juist voor dat wetenschappelijke aspect, beoordelen wetenschappelijke stukken beoordelen, pico’s maken, daar leer ik het meest van om het samen te doen.
Relatie met de rest van de groep; perfect, altijd gezellig, ik had er altijd veel zin in. Daar ligt het dus zeker niet aan.
Toekomst:
Ik ga gewoon door met waar ik goed in ben ( soort kaderarts werk) en in bestaande ( maar ook nieuwe) systemen het Lean Six Sigma protocol uit te zetten.
Lean Six Sigma is de kunst van het weglaten wat niet belangrijk is. Daardoor moet een systeem / programma sneller, beter en goedkoper gaan draaien.
Ik wil graag met jullie in contact blijven, liefst via de site ( zoals de andere deelneemers op de site die niet in opleiding zijn. Zodat we de nieuwtjes kunnen uitwisselen.
Ik denk dat ik nu weer genoeg verteld heb en iets meer duidelijkheid gebracht heb.
Groet,
Ronald